PRETHODNO PRIOPĆENJE / PRELIMINARY COMMUNICATION
DOI: 10.62125/2303-6826.2023.26.94-95.189
UDK 325.3
Autor
Shahab Yar Khan
Sažetak
Ovaj članak je pokušaj redefiniranja granica postkolonijalnih diskursa na Indijskom Subkontinentu. Naučna anketa političke i kulturološke evolucije Subkontinenta nam nudi jasnu sliku da su tradicionalni narativi esencijalističkih i postkolonijalnih teorija izgubili na značaju u indijskom i pakistanskom kontekstu. Članak nudi svježe uvide u radove savremenih engleskih pisaca iz Južne Azije i preformulira termin “Postkolonijalne studije” u Južnoazijskom kontekstu kao ‘Studije poslije neovisnosti’. ‘Postkolonijalnost’ se ovdje preformulira kao ponašanje uma (često hipnotičkog i hiperboličkog uma) koji je evoluirao nakon pola stoljeća, procjenjujući prirodu složenosti kolonizatora i koloniziranih odnosa. Postkolonijalističko je ovdje opisano kao ‘neobičnost’. Trenutnim izvorima društvene i kulturološke krize u indijskim i pakistanskim društvima se mora ući u trag do prvog i drugog talasa kolonizacije, tj., arapske invazije Indije 712 i osvajanja Centralne Azije 948. Britanska kolonijalna era je, izgleda, manjeg značaja i manje važnosti i manje relevantnosti u Indijskom Subkontinentu danas.
Ključne riječi
William Shakespeare, Rabindranath Tagore, Mohammad Iqbal, Postkolonijalne studije, post-nezavisne studije, Hindutva, Fataawa-e Almagiri, Kwame Nkrumah (neo-kolonijalizam), trans-atlantska trgovina robovima, psihološka stanja boli i patnje, Indijski akt 1891 ‘aproprijacija kulturalnog koda’, Afganski džihad, 9/11, vesternizacija, bogohuljenje, izdaja
URL: /subkontinentalni-postkolonijalizam-kontranarativi-1-dio-pakistan/